Szkoła Podstawowa nr 3 im. Janusza Korczaka w Zielonce

        Talent literacki poświęcił twórczości pedagogicznej. Stworzył, wypróbował i opisał metody wychowawcze, które realizował w stworzonych przez siebie placówkach wychowawczych. 
        Od 1896r. (miał 18 lat) ukazywały się jego artykuły i humoreski, felietony i szkice w tygodniku "Kolce", a od 1898r. w czasopiśmie "Głos". Od 1901r. pisze artykuły o wychowaniu, w których wypowiada się pod pseudonimami: Hen, Ryk, Hen-Ryk, h.g, G. 
        Wkrótce głównym problemem twórczości stawało się dziecko, jego pozycja w społeczeństwie, warunki, potrzeby, szkoła. 
        Pierwsza książka, którą wydał nosi tytuł Dzieci ulicy (1901r.). Pisał powieści i opowiadania przeznaczone przede wszystkim dla człowieka dorosłego. Miały one za zadanie uczulić społeczeństwo na krzywdę dziecka, na brak zrozumienia dziecięcych problemów przez świat dorosłych i zwrócić uwagę rodziców na przyczyny ich niepowodzeń w wychowaniu dzieci. Najbardziej znane to:

• Bobo
• Spowiedź motyla
• Feralny tydzień
• Jak kochać dziecko (1920)
• Prawo dziecka do szacunku (1929)
• Momenty wychowawcze (1919)
• Prawidła życia (1930)
• Pedagogika żartobliwa (1939)

        Korczak stworzył także wiele utworów literackich, poetyckich, satyry obyczajowe, utwory dramatyczne, naturalistyczne powieści społeczne, felietony i pamiętniki:

• Dzieci ulicy (1901)
• Dziecko salonu (1906)
• Koszałki opałki (satyra obyczajowa) (1905)
• Sam na sam z Bogiem (1922)

•  dramat Senat szaleńców (wyst. 1931)

        W najbardziej twórczym, dojrzałym okresie życia napisał utwory przeznaczone wyłącznie dla dzieci i młodzieży. Są to:

• Jośki, Mośki i Srule (1909)
• Józki, Jaśki i Franki (1910)
• Sława
• Kiedy znów będę mały (1925)
• Bankructwo małego Dżeka (1924)
• Kajtuś czarodziej
• Uparty chłopiec
• Król Maciuś Pierwszy (1922)
• Król Maciuś na wyspie bezludnej (1923)
• Ludzie są dobrzy

        Niektóre z nich już od momentu powstania zostały entuzjastycznie przyjęte przez dziecięcego czytelnika w Polsce. To właśnie pod wpływem dzieci Korczak napisał dalsze dzieje Króla Maciusia. Same dzieci przysyłały listy do autora, w których proponowały całe sceny mającej powstać książki. 
        To zainteresowanie dzieci książkami i ich bohaterami było najpiękniejszą nagrodą dla Korczaka za jego zasługi w literaturze dziecięcej. Zawsze twierdził, że najlepszymi krytykami są dzieci i należy ich oceny brać całkiem poważnie. 
        Janusz Korczak pozostał na zawsze w pamięci ludzkiej człowiekiem wielkiego umysłu i dobroci. Był znakomitym pedagogiem, praktykiem i teoretykiem wychowania, autorem książek dla dzieci, lekarzem, dramaturgiem i społecznikiem.