Szkoła Podstawowa nr 3 im. Janusza Korczaka w Zielonce

    Dnia 30 października w środę, odbyło się w naszej szkole spotkanie autorskie dla uczniów z klas od 0 do III z pisarzem - panem Wojciechem Widłakiem.

    Autor napisał wiele książek i opowiadań dla dzieci. Najbardziej znana jest seria o "Panu Kuleczce”.

     Wszystkim dzieciom polecam tę serię pt. "Pan Kuleczka"- Wojciecha Widłaka.

     Książka p.t. "Pan Kuleczka" to efekt bardzo udanej współpracy warszawskiego autora Wojciecha Widłaka i krakowskiej ilustratorki Elżbiety Wasiuczyńskiej.

     Wojciech Widłak był redaktorem pisma "Dziecko" i tam również drukował swoje artykuły dla dorosłych i opowiadania dla młodszych dzieci. Zaczęło się od pięknych ilustracji przysłanych przez Elżbietę Wasiuczyńską do redakcji "Dziecka". Potem pojawiły się opowiadania Wojciecha Widłaka w tym samym piśmie.

     W ten sposób narodził się Pan Kuleczka – okrąglutki opiekun kaczki Katastrofy, psa Pypcia, i muchy Bzyk-Bzyk. W 2002 roku wydano pierwszą piękną, kolorową, książkę o przygodach tej dziwnej rodziny. Następnie autor wydał kilka kolejnych. Wszystkie książeczki łączy ten sam tytuł "Pan Kuleczka" z tym, że kolejne książki tego autora mają już podtytuły. Do tej pory wyszły:

1. Pan Kuleczka
2. Pan Kuleczka. Skrzydła
3. Pan Kuleczka. Spotkanie
4. Pan Kuleczka. Światło
5. Radość

Wszystkie książki wydało wydawnictwo Media Rodzina.

     Każda książka składa się z kilku krótkich, barwnie ilustrowanych, opowiadań. Każde opowiadanie zakończone jest jakimś morałem, niesie jakieś przesłanie, lub czegoś uczy. W każdym zawarta jest jakaś życiowa mądrość.

     Pan Kuleczka to przykład taty zajmującego się dziećmi i mającego z nimi bardzo dobre relacje. Pan Kuleczka jest ze swoimi podopiecznymi zupełnie sam. Daje im wikt, opierunek, poczucie bezpieczeństwa oraz zapoznaje z systemem wartości i wprowadza w domu podstawowe reguły gry. Jego gadające zwierzaki, niczym dzieci, bawią się przy kuchennym stole, śpią w kolorowych łóżeczkach, boją się ciemności, oglądają książki z obrazkami, mają swoje przytulanki, kłócą się, no i... psocą. Cała czwórka układa puzzle na kuchennym stole, piecze jabłka w ognisku, gra w ,,Grzybobranie” – w której to grze kaczka oszukuje. Pan Kuleczka jest dobry, niezawodny, tolerancyjny, pełen zrozumienia i chętnie zaspokaja potrzeby dziecięcego wieku. Tuli zwierzaka wystraszonego złym snem, pociesza winowajcę, jeśli psota była niezamierzona, zabiera swoje stadko na majówkę, na wakacje nad morze, piecze z nimi szarlotkę, a także wpaja podopiecznym podstawową wiedzę o świecie. Chroni maluchy pod opiekuńczymi skrzydłami. Cała czwórka tzn. spokojny i zrównoważony Pan Kuleczka, refleksyjny pies Pypeć , roztrzepana kaczka Katastrofa i tajemnicza mucha Bzyk-Bzyk mieszka w bloku na ulicy Czereśniowej i tam w większości toczy się akcja wszystkich opowiadań.

     W pierwszej części, w pierwszym rozdziale pojawiają się niewidzialne różowe okulary, przez które bohaterowie patrzą na świat i nie zdejmują ich przez całą książkę. Dzięki nim cały świat wygląda inaczej, lepiej, pogodniej i radośniej. Książka kończy się pięknym przesłaniem:

   ,,Przez resztę wieczoru udało im się zrobić dom. Nieduży, z pudełka od zapałek, ale zawsze. W środku siedział plastelinowy Pan Kuleczka i Pypeć, Katastrofa i Bzyk-Bzyk. Przykleili dom do globusa przezroczystą taśmą, a potem bawili się w podróże. Zamykali oczy i pokazywali palcem jakieś miejsce na globusie, a Pan Kuleczka opowiadał im, że wylądowali wśród kangurów, pingwinów albo słoni. Wszyscy byli zadowoleni. Katastrofa też. Nawet nie narzekała, że na globusie nie widać chmur, ani nie czuć zapachów. No bo na tym świecie stał już ich dom, a to w końcu było najważniejsze. Prawda?”

     W podtytule drugiej części przygód Pana Kuleczki pojawiają się – Skrzydła. Jako metafora mają tu szerokie pole znaczeniowe. W drugiej części mówi się wyraźnie, że dzieci Pana Kuleczki rosną. Już nie wystarcza im dom i relacje z najbliższymi. W ich otoczeniu zaczyna pojawiać się ktoś z zewnątrz, lub sami zaczynają uczestniczyć w zdarzeniach, które ich czegoś uczą. Pan Kuleczka wyjeżdża z nimi tak daleko, że trzeba jechać pociągiem, zabiera na zakupy do supermarketu i pilnuje, żeby się nie zgubiły. One same zaczynają odczuwać więzi nawet z anonimowymi lokatorami bloku. Przed Panem Kuleczką stoi więc następne zadanie – musi przygotować swoją trzódkę do rozpoczęcia dorosłego życia i wyfrunięcia z domu. I tak jak od wieków czynią mądrzy rodzice, Pan Kuleczka pomaga swoim dzieciom osiągnąć dojrzałość. Nie przestając chronić podopiecznych pod skrzydłami miłości, czuwa nieustannie by to im samym wyrosły skrzydła, dzięki którym kiedyś odważnie opuszczą dom dzieciństwa. I tak słodka książeczka do poduszki odkrywa przed nami swą głęboką mądrość.

    Trzecia książeczka z serii Pan Kuleczka nosi podtytuł Spotkanie. W tej części możemy przeczytać o tym, jak posługiwać się lunetą, o tym jak na jesiennym spacerze Pan Kuleczka i jego podopieczni znaleźli jeża, którego chcieli zabrać do domu, a Pan Kuleczka wytłumaczył im, że nie wolno dzikich zwierząt, nawet jeśli są miłe, zabierać do domu, bo robi im się krzywdę w ten sposób. Jedno z opowiadań mówi o tym jak kaczka Katastrofa była smutna i wydawało jej się że nic nie ma sensu. Wtedy Pan Kuleczka zarządził wieczór przytulania, bo jak stwierdził ,,Smutek ucieka od przytulania tak jak ciemność od lampki.”

     Książki Wojciecha Widłaka to opowiadania o ciepłej, mądrej, normalnej rodzinie, ukryte pod zgrabną maską bajek- opowiadań o zwierzętach. Kryje się w nich głęboka mądrość, a historie które przeżywają bohaterowie zdarzają się na co dzień. Dzięki temu spodoba się maluchom i rozbawi dorosłych. Na pewno spodoba się każdemu, w każdym wieku.

     Ilustratorka Elżbieta Wasiuczyńska sprawiła, że Pan Kuleczka naprawdę ożył. Stworzyła wyraziste wizerunki czworga bohaterów wszystkich książeczek. Książki o Panu Kuleczce to prawdziwe perełki sztuki edytorskiej. Uczą dzieci piękna, wyrabiają dobry smak, dostarczają miłych wrażeń.

     Ilustracje do pierwszej części zostały nagrodzone w konkursie Pro Bolonia, zaś książka została wyróżniona w konkursie Biblioteki Raczyńskich- Książka Jesieni 2002, oraz zaprezentowana w ramach polskiej ekspozycji na Międzynarodowych Targach Książki Dla Dzieci. Książka prezentowana była także na wystawie ,,Namaluję ci szczęśliwego motyla” zorganizowanej przez Bibliotekę Publiczną miasta stołecznego Warszawy- Bibliotekę Główną Województwa Mazowieckiego w 2003 r. Część trzecia – SPOTKANIE otrzymała nominację w konkursie Książka Roku 2005-Literatura, w konkursie Polskiej Sekcji IBBY.

     Autor opowiadał o swoim pisarstwie, o książkach i pokazywał piękne ilustracje przedstawiające Pana Kuleczkę.

    Po spotkaniu można było kupić książki i otrzymać autograf. Uczniowie byli zachwyceni.