Szkoła Podstawowa nr 3 im. Janusza Korczaka w Zielonce

Przyłączamy się do akcji charytatywnej współorganizowanej przez Urząd Miasta, Stowarzyszenie Łagierników Żołnierzy AK i Szkołę Podstawową nr 4. Akcja jest prowadzona pod hasłem POLACY KRESOWYM STRACEŃCOM.

Zbieramy dary na paczki świąteczne dla Polaków na Wschodzie.

Przekażemy pomoc dla potomków polskich rodzin żyjących nadal daleko od Ojczyzny.

Zbieramy żywność o dłuższym terminie przydatności, konserwy, słodycze. Prosimy do darów dołączyć kartki z życzeniami, pozdrowienia.

Dary będą wysłane do rodzin polskich w Białorusi.

Zbiórka trwa tylko tydzień roboczy, tylko do 1 grudnia (piątek).

Rodziców i uczniów prosimy o składanie darów do pudeł przy pokoju nauczycielskim SP3 w naszej tymczasowej siedzibie klas starszych przy ul. Łukasińskiego.

O INICJATYWIE:

Akcja zbiórki społecznej POLACY – KRESOWYM STRACEŃCOM zgłoszonej i zarejestrowanej w MSWIA o numerze „2017/4864/OR” jest skierowana do polskich dzieci z bardzo ubogich rodzin oraz dzieci domu dziecka zamieszkujących na terenie Grodzieńszczyzny i Wileńszczyzny, a także głównie do ostatnich żyjących na terenie Białorusi i Litwy żołnierzy Armii Krajowej (i ich najbliższych). Adresatami są potrzebujący kombatanci z szeregów AK z których większość za walkę o Niepodległość Polski młodzieńcze lata spędziła w niewoli okupanta sowieckiego, w okrutnych warunkach łagrów syberyjskich za kołem podbiegunowym polarnym w Workucie, Incie, Norylsku, Kołymie, Magadanie i innych obozach śmierci. Przed aresztowaniem żyli na polskich ziemiach na Wileńszczyźnie, nad Niemnem w Grodnie, Lidzie, Nowogródku, Wołkowysku, Brześciu, we własnych miastach, siołach, dworkach, chatach, a także w wielu innych miastach dzisiejszej Litwy i Białorusi. Tam były ich korzenie, tam się urodzili i do tej polskiej ziemi byli przywiązani całym sercem.

Podziemie niepodległościowe na Kresach Rzeczypospolitej było bardzo silne. Okupant sowiecki, któremu władze PRL przekazały umową z 26.07.1944 r. jurysdykcję nad polskimi żołnierzami z AK i innych struktur Polski Podziemnej mordował polskich dowódców – komendantów, kadrę oficerską i część żołnierzy, a innych skazywano wyrokami Trybunałów Wojennych na długoletnie łagry syberyjskie o obostrzonym rygorze – najczęściej na 25 lat, a więc na śmierć, bo w najcięższych warunkach upokorzeń, o głodzie, potwornie ciężkiej pracy w kopalniach, wyrębie tajgi, budowie dróg i „kolei do nikąd” szanse na przeżycie były żadne.

Skazanych wywożono w bydlęcych wagonach i część z nich przewożona zimą umierała z zimna i głodu już po drodze.Po tzw. odwilży, po śmierci Stalina w latach 1955-1957 wielu z nich nie dostało zgody na repatriację do Polski, a polskie Kresy z mocy zajęcia przez okupanta sowieckiego i traktatu w Poczdamie zostały włączone do ZSRR. Z uwagi na kordon graniczny nie mieli szans na przedostanie się do Polski i pozostali tam na swojej, ale okupowanej ziemi. Nawet gdy Polska uzyskała niepodległość w 1990 r. nie zapewniono im powrotu i życia w godnych warunkach w Polsce. W wielu przypadkach żyją obecnie w biedzie, w nadzwyczaj trudnych warunkach i cieszą się kiedy rodacy o nich pamiętają. Prawda historyczna o tych polskich bohaterach, żołnierzach wyklętych, którzy nie pogodzili się z odebraniem Polsce tych ziem i walczących do 1953 r. przez wszystkie lata PRL była zakłamana. Władze komunistyczne wykreśliły ich w ogóle z dziejów Polski, a temat o zbrodni katyńskiej, która w przedłużonym ciągu trwała do 1953 r. był tematem tabu aż do 1990 r.

Należy o tym poświęceniu oraz Ich czynach zbrojnych zawsze pamiętać, a także wspierać i pomagać wszystkim dzieciom i rodakom z dawnych Kresów Wschodnich II RP bo jak powiedział największy polski poeta – Adam Mickiewicz

„Jeżeli zapomnimy o nich,
Niech Bóg zapomni o nas”